Σαν σήμερα στις 6 Οκτωβρίου του 1937 γεννήθηκε ο σκηνοθέτης και δημιουργός Σταύρος Τσιώλης. Το Tvxs.gr τον θυμάται μέσα από ένα αφιέρωμα στην ταινία «Ας περιμένουν οι γυναίκες» που άφησε το στίγμα της στον ελληνικό κινηματογράφο και την ελληνική κοινωνία μέσα από τις ατάκες της.
«Οι άνθρωποι δεν συγχωρούν αυτούς που από έρωτα εκπέσανε»…
Σουρεαλιστικοί διάλογοι, κωμικά στοιχεία και αρκετές αναφορές στην πολιτική σκηνή και στην κουλτούρα του Νεοέλληνα θα βρει κανείς στην ταινία «Ας περιμένουν οι Γυναίκες» του Σταύρου Τσιώλη. Μία κοινωνικοπολιτική σάτιρα, μια καλοκαιρινή κωμωδία με ήρωες καρικατούρες της νεοελληνικής πραγματικότητας. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τσιώλης καυτηριάζει την κοινωνία, χρησιμοποιεί αυτοσχεδιαστικούς διαλόγους και κάνει χρήση ερασιτεχνών ηθοποιών.
Η ιδέα για την ταινία προήλθε από ένα ταξίδι του Σταύρου Τσιώλη και του Χρήστου Βακαλόπουλου στην Καβάλα στα πλαίσια των γυρισμάτων της προηγούμενής του ταινίας, «Παρακαλώ, γυναίκες μην κλαίτε». Ο αρχικός τίτλος της νέας ταινίας ήταν «Το ιστορικό συνέδριο της Βόλβης». Ήταν η πρώτη συνεργασία του σκηνοθέτη με τους Σάκη Μπουλά και Γιάννη Ζουγανέλη, σε αντίθεση με τον Αργύρη Μπακιρτζή, με τον οποίο είχε συνεργαστεί και σε προηγούμενες ταινίες.
Υπόθεση
Τέλη Ιουλίου, καιρός για διακοπές. Ο Πανος (Γιάννης Ζουγανέλης) και ο Μιχάλης (Αργύρης Μπακιρτζής), μπατζανάκηδες μικροβιοτέχνες από τη Θεσσαλονίκη, ξεκινούν ένα ταξίδι για τη Θάσο, όπου βρίσκονται ήδη οι οικογένειές τους. Μια τυχαία συνάντηση με μία κοπέλα στη λίμνη Βόλβη θα προκαλέσει την ψυχολογική κατάρρευση του Πάνου, ο οποίος την ερωτεύεται, καταρρέει ψυχολογικά και επιχειρεί να αυτοκτονήσει. Ο Μιχάλης καλεί τον Αντώνη, τον τρίτο μπατζανάκη και πολιτευτή του ΠΑΣΟΚ, από την Παπαδίτσα Λακωνία, για «ενισχύσεις». Όμως η παρουσία του Αντώνη (Σάκης Μπουλάς) δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα και οι γυναίκες τους ακόμα τους περιμένουν στη Θάσο.
Οι ατάκες που άφησαν ιστορία
Η ταινία αγαπήθηκε από το κοινό και όχι άδικα, ενώ πολλές από τις ατάκες των πρωταγωνιστών της ταινίας (Σάκης Μπουλάς, Γιάννης Ζουγανέλης, Αργύρης Μπακιρτζής), έγραψαν ιστορία…
«Διότι οι άνθρωποι δεν συγχωρούν όσους από έρωτα εκπέσανε»
«O ορισμός του πέναλτι (κυρία μου)»
«Ψήφισε η μάνα μου Νέα Δημοκρατία;»
«Αυτοί στην Κασσάνδρα δεν μένανε; Γιατί φάγαν εδώ και ανακάτεψαν τη Βόλβη;»
«Κύριε Αντώνη, τώρα που ακούσαμε την ιστορία του μπαμπά σας θα ψηφίζουμε ΠΑΣΟΚ»
«Τα χω με τον εαυτό μου!»
Λίγα λόγια για τον Σταύρο Τσιώλη
Ο Σταύρος Τσιώλης γεννήθηκε στην Τρίπολη στις 6 Οκτωβρίου 1937 και σπούδασε κινηματογράφο στη Σχολή Κινηματογράφου Τηλεόρασης Λ. Σταυράκου στην Αθήνα. Από το 1958 δούλεψε ως βοηθός σκηνοθέτη σε 54 ταινίες, πολλές από τις οποίες της Φίνος Φιλμ. Η πρώτη δική του ταινία, η οποία βασίστηκε και σε δικό του σενάριο ήταν Ο «μικρός δραπέτης» για τη «Φίνος Φιλμ» το 1968. Το 1970 έκανε διεθνή επιτυχία με την ταινία «Κατάχρησις Εξουσίας». Κατόπιν εγκατέλειψε τον κινηματογράφο για μια δεκαπενταετία και επανήλθε το 1985 με ταινίες που έκαναν ιδιαίτερη επιτυχία. Η ταινία του Μια Τόσο Μακρινή Απουσία απέσπασε έξι πρώτα βραβεία στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης 1985 ενώ οι Ακατανίκητοι Εραστές το 1988 παίχτηκε στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης.
Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στα σενάριά του αποτελεί η περιπλάνηση, αρκετές φορές στον τόπο καταγωγής του, την Αρκαδία. Σε πολλές ταινίες του χρησιμοποίησε ως πρωταγωνιστή τον Αργύρη Μπακιρτζή. Τα τέλη του 2015 ο Σταύρος Τσιώλης είχε ανακοινώσει την προσπάθεια γυρίσματος της νέας του ταινίας «Γυναίκες που περάσατε από εδώ», που θα πραγματοποιείτο με χρηματοδότηση crowdfunding και θα έκλεινε την τριλογία «Γυναίκες» (μετά το «Παρακαλώ Γυναίκες, μην κλαίτε» και «Ας περιμένουν οι Γυναίκες»). Η ταινία τελικά κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2017 στις Ελληνικές αίθουσες. Έχει γράψει στίχους για τραγούδια των ταινιών του αλλά για λαϊκούς τραγουδιστές.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 23 Ιουλίου 2019.
Πηγή https://tvxs.gr/news/sinema/stayro-perimenoyn-oi-gynaikes
